De kunst van het vasthouden

‘Ik hoop dat het nog goed komt …’

Je moet het loslaten.

 ‘Ik kan er niets aan veranderen’

Je moet het loslaten.

 Al te makkelijk roepen we vaak 

‘Je moet het loslaten’.

Ik geloof er niet in.

Hoe kun je nu herinneringen en ervaringen loslaten?

Je kunt niet loslaten

Wat je wel los kunt laten is je verlangen naar verandering wat onveranderlijk is. Je kunt je zienswijze veranderen of de manier waarop je je leven vorm geeft rondom een bepaalde pijnlijke situatie.

De vastzittende emoties die kun je wel loslaten.

Maar je ervaring of herinnering kun je niet loslaten.

Loslaten door vast te houden

Sterker nog, mijn overtuiging is dat je pijnlijke ervaringen juist ten volle vast moet houden. Kijk de gebeurtenis aan, bekijk het van alle kanten, vanuit elke hoek. Het is een deel van jouw levensverhaal.

Dat boek heb ik dicht gedaan

Vaak wordt er gedacht dat er iets losgelaten is, maar in feite wordt er bedoeld  dat het is geparkeerd. Het boek is dicht gedaan, de deur op slot. Maar dat wil niet zeggen dat het er niet is. Je hebt het verbannen naar je onderbewustzijn. Je wilt er niet meer aan denken.

Maar het kan zomaar gebeuren dat er op een onbewaakt ogenblik ‘ingebroken’ wordt. Gebeurtenissen die impact hebben, gaan een leven lang mee. Ook al denk je er niet meer aan in je hoofd. Je lijf reageert wel als het herinnerd wordt aan ingrijpende gebeurtenissen.

Je lichaam vergeet dat niet.

Je moet het ergens brengen

Ik zou, in plaats van ‘je moet het loslaten’ willen zeggen, ‘je moet het ergens neerleggen’.

Waar zou je het neer willen leggen?

De stenen die je steeds meesjouwt. Je hoeft ze niet mee te nemen, je mag ze ergens neerleggen.

Probeer het eens. 

Zoek eens een plekje waar jij jouw stenen neerlegt en ‘loslaat’. En vertrouw erop dat het goed is , dat jij ze niet meer hoeft te dragen. Het kost moeite en pijn om je steen ergens achter te laten. Het brengt allerlei emoties met zich mee. Dat hoort erbij. Dat draag je mee.

Je mag eraan terugdenken maar je mag de stenen niet meer meenemen. Laat ze daar, op die speciale plek. En je reis die verder gaat, wordt een stuk lichter en aangenamer.

Dit vraagt oefening en gaat niet in één keer. Soms heb je hulp nodig. Daar kun je om vragen.

Ik geloof erin dat het jou gaat lukken

(…)

‘De wereld is niet mooi, maar jij kan haar een beetje mooier kleuren’ 

Herman van Veen