Het woord eenzaamheid kennen we allemaal. We weten wat er mee bedoeld wordt als iemand zegt ‘ik voel me eenzaam nu ik door mijn beperkte gezondheid mijn werk niet meer kan doen’. Althans, we denken dit te weten, en doorgaans vragen we er verder maar niet naar.
Maar de vraag is of we de ander wel goed begrepen hebben.
Andersom kan ook. Iemand vertelt: ‘Nu ik geen contact meer heb met mijn collega’s is het wel stil geworden’. Iemand vertelt over zijn/haar gevoel van eenzaamheid maar gebruikt dit woord niet. Hierdoor wordt mogelijk niet begrepen dat de verteller zich eenzaam voelt.
Wat is eenzaamheid eigenlijk?
Het zal je misschien verassen dat je je in een huis vol mensen nog eenzaam kunt voelen. Of andersom iemand die in jouw ogen eenzaam lijkt zich niet eenzaam voelt.
Eenzaamheid laat zich moeilijk in een betekenis vangen. Omdat je eenzaamheid niet kunt koppelen aan een situatie. Want de situatie wordt door iedereen anders beleeft.
Eenzaamheid is niet hetzelfde als alleen zijn. En alleen zijn hoeft geen eenzaamheid te zijn.
Jij bent je eigen graadmeter
Eenzaamheid is iets dat je ervaart. Dit betekent dat jij eenzaam bent als jij je eenzaam voelt. Jij bent je eigen graadmeter. Op eenzaamheid ligt vaak wel een taboe. Het gevoel wordt miskent. Maar eenzaamheid is een heel normale, menselijke beleving. Iedereen voelt zich wel eens eenzaam. Niemand hoeft zich daarvoor te schamen.
Eenzaamheid wordt een probleem als je het sterk en voortdurend voelt. En als het je ongelukkig maakt of je belemmert in je functioneren.
Zo kun je in een negatieve zichzelf versterkende spiraal terecht komen. Het gevolg kan zijn dat het leidt tot een gevoel van algemene ontevredenheid over je leven. Het gevaar bestaat dat je slechter voor jezelf gaat zorgen waardoor er eerder klachten en problemen ontstaan. Dit kan weer een negatieve uitwerking hebben op je zelfbeeld en zelfwaardering.
Voel jij je eenzaam?
Wie weet hiervan?
